Ευρισκόμενο στην πάνω πόλη, περικλειόμενο από τις οδούς Παλαιών Πατρών Γερμανού, Παντοκράτορος και Σωτηριάδου, χαμηλότερα λίγο από τον λόφο του μεσαιωνικού κάστρου, το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης.
Με πρόσοψη προς τα νότια, το μεγαλοπρεπές κτίσμα είναι δημιούργημα του πρώτου μισού του 2ου μ.Χ. αιώνα και είναι αρχαιότερο όπως και μικρότερο από το αντίστοιχο Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού.
Διαθέτει όλα τα βασικά μέρη του θεάτρου, κοίλο (χωρισμένο σε δύο τμήματα), ορχήστρα (πλακόστρωτη, διαχωρισμένη με ημικυκλικό θωράκιο από το κοίλο), προσκήνιο (προσβάσιμο από δύο κτιστές σκάλες στα δεξιά και στα αριστερά), σκηνή (με τον τοίχο της να έχει ύψος 8 μέτρα και τρεις αψιδωτές θύρες) και παρασκήνια.
Μια καταστροφική πυρκαγιά το έθεσε εκτός χρήσης στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα και μια τυχαία εκσκαφή, όταν χρειάστηκαν μπάζα για την επιχωμάτωση του λιμανιού, το έφερε ξανά στο προσκήνιο, το 1889. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 προέκυψε η αναστύλωσή του όπως και η αναμαρμάρωση του κάτω διαζώματος, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται για τη διεξαγωγή πολιτιστικών εκδηλώσεων, με χωρητικότητα που ξεπερνάει τους 2.000 θεατές.
Στον εξωτερικό του χώρο εκτίθενται σαρκοφάγοι, ψηφιδωτά και άλλα ευρήματα που προέκυψαν από αρχαιολογικές ανασκαφές της Πάτρας.
