Στο βορειότερο σημείο της Πελοποννήσου, 16 περίπου χιλιόμετρα βορειανατολικά από το κέντρο της αχαϊκής πρωτεύουσας και απέναντι σχεδόν από τη Ναύπακτο και τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας, υπάρχει η παραλία του Δρέπανου, που τη βρέχει ο Κορινθιακός κόλπος και έχει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη ως αξιοπρόσεκτος καλοκαιρινός προορισμός.
Τα δέντρα, που φτάνουν μέχρι το κύμα σχεδόν, εξασφαλίζουν πυκνό ίσκιο στους λουόμενους και τους παρέχουν άπλετο χώρο για να καθίσουν και να απολαύσουν την ομορφιά του θαλασσινού τοπίου.
Στο μεγαλύτερο μέρος της, καθώς η έκτασή της δεν είναι αμελητέα, παραμένει ανοργάνωτη και ως εκ τούτου προτιμητέα για όσους προτιμούν χαλαρή και ήσυχη παραμονή. Σε μικρό της μέρος είναι οργανωμένη, με τις ομπρέλες και τα beach bars εκεί να κυριαρχούν.
Βοτσαλωτή και σχετικά βαθιά, έχει ως σήμα κατατεθέν και κόσμημά της τον φάρο της. Πρόκειται για ιδιαίτερη κατασκευή, με το ύψος του πύργου να πλησιάζει τα 10 μέτρα, και είναι δημιούργημα του 1880. Είχε μάλιστα παραμείνει εκτός λειτουργίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, για να ξαναλειτουργήσει μετά το 1945, στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο.
Στη δυτική της πλευρά, στην περιοχή του φάρου και προς τον κάβο Δρέπανο, χάρη και στους δυνατούς ανέμους που την πολιορκούν, συγκεντρώνει λάτρεις των water extreme sports και του kitesurf.
