Το όραμα του Χαρίλαου Τρικούπη υλοποιήθηκε 100 και πλέον χρόνια μετά, για να καταλήξει σε ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της Ελλάδας, στην περίφημη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, που από το 2004 συνδέει την Πελοπόννησο με τη δυτική ηπειρωτική Ελλάδα και είναι παγκοσμίως η μεγαλύτερη πολλαπλών ανοιγμάτων, με γνώμονα το συνολικό καλωδιωτό κατάστρωμα (2.252 μ.).
Έργο περίπλοκο η διαμόρφωσή της. Έπρεπε να υπερβεί όλες τις αντιξοότητες του ιδιαίτερου γεωφυσικού περιβάλλοντος, μεταξύ των οποίων το βάθος των νερών και η απουσία βραχώδους υποστρώματος, η έντονη σεισμική δραστηριότητα της περιοχής αλλά και οι κατά καιρούς ισχυρότατοι άνεμοι.
Με πρωτοποριακές μεθόδους και καινοτόμες παρεμβάσεις δημιουργήθηκε ένα τεχνολογικό και κατασκευαστικό επίτευγμα με συνολικό μήκος που ξεπερνάει τα 2.800 μέτρα, με θεμέλια διαμέτρου 90 μέτρων σε βάθος θάλασσας έως και 65 μέτρα και με πυλώνες ύψους από 145 έως 165 μέτρα.
Με κατάστρωμα πλάτους 27,2 μέτρων, με δύο λωρίδες κυκλοφορίας, μια λωρίδα ασφαλείας και πεζοδρόμιο ανά κατεύθυνση, έφερε τις απέναντι στεριές 40 λεπτά πιο κοντά, συνεισφέροντας καθοριστικά στην οικονομική και την κοινωνική ανάπτυξη της Δυτικής Ελλάδας.
Εντυπωσιακή και η αισθητική της αποτύπωση, καθώς δεσπόζει καταμεσής του Πατραϊκού κόλπου, σε πλήρη αντίθεση με τα δυο μνημειώδη φρούρια του Ρίου και του Αντιρρίου, ωσάν το παρελθόν και η ιστορία να συνομιλούν με το μέλλον και την εξέλιξη.
